I NEED YOU BABY
CHAPTER 11
NC
(CHANBAEK)
ชานยอลก็แค่ผู้ชายจ้าวอารมณ์
คนใจร้าย
ร่างสูงระดมจูบแบคฮยอนอย่างบ้าคลั่ง
มือหนายังคงบีบไหล่คนสวยเต็มแรง
ร่างกายร้อนๆของคนป่วยยิ่งทำให้อารมณ์ชานยอลเตลิดจนยั้งไม่อยู่
มือแกร่งเปลี่ยนมาลูบไล้เอวขอดของเธอสูงขึ้นเรื่อยๆจนถึงทรวงอก
จัดแจงกระชากเสื้อผ้าที่มีทิ้งอย่างไม่ใยดี รอยแดงจากการกระชากเสื้อแสดงให้เห็นถึงความรุนแรงของเขา
เขาไม่คิดจะทะนุทะนอมดอกไม้ดอกนี้เลยหรือ จะให้ช้ำตายคามือเลยหรือยังไง
แบคฮยอนทั้งเจ็บทั้งอายที่ปีศาจอย่างชานยอลเห็นร่างเปลือยเปล่าของตน
ได้แต่ปล่อยน้ำตาให้ไหล ปากสวยเม้มเข้าหากันจนเป็นห่อเลือด แรงที่มีน้อยนิดพยายามขัดขืน
“อย่าเล่นตัวกับผัวให้มากนัก ฉันเป็นผัวเธอนะจะสะดีดสะดิ้งไปถึงไหน รังเกียจฉันหรอก” เอื้อมไปบีบปากสวยจนเผยออกมาเล็กน้อย มือแกร่งพยายามทำให้คนที่เอาแต่หันไปมองหน้าต่างมองตัวเองบ้าง
"มองให้เต็มตา คนนี้เหรอที่เธอรังเกียจ อย่างน้อยก็เป็นผัวเธอนะ คนที่ยอมรอเธอพร้อม ไม่เคยทำอะไรเธอเลย แต่เธอตอบแทนฉันยังไง ไปอ่อยผู้ชายคนอื่น เธอเห็นฉันเป็นอะไร"
"ฉะ ฉันไม่เคยอ่อยใคร คะ คุณมันคิดสกปรก"
ทุบมือหนาที่กำลังบีบคางจนเจ็บไปหมด แต่มือชานยอลอย่างกับคีมเหล็ก แรงทุบที่กระหน่ำตีไปที่แขนไม่ทำให้เขาสะทกสะท้านได้เลย
มือที่บีบอยู่ที่แก้มทำให้แบคฮยอนหันขยับใบหน้าไปไหนไม่ได้เลย พยายามจะหลบสายตาก็ทำไม่ได้ แบคฮยอนเห็นเต็มสองตา ดวงตาของชานยอล ดวงตาที่ร่างบางเคยชอบ แต่ก็เกลียดไปในเวลาเดียวกัน
โดยเฉพาะตอนนี้แววตาชานยอลดุร้ายยิ่งกว่าปีศาจ
ชานยอลใจร้ายกับแบคฮยอนมากเลยรู้ไหม แบคฮยอนแอบรักเขามาตลอด ทั้งๆที่ปากเอาแต่บอกว่าเกลียด แต่ในขณะเดียวกันแบคฮยอนพยายามทุกครั้งที่จะเป็นภรรยาที่ดีของเขา พยายามที่จะเอาใจชานยอลแต่นี่หรือผลตอบแทนที่เขาให้กับเธอ
ช่างไร้หัวใจเหลือเกิน
ถ้าชานยอลอ่อนลงสักนิด แบคฮยอนก็จะอ่อนลงเหมือนกัน
ถ้าชานยอลพูดว่ารัก แบคฮยอนจะยอมเขาง่ายๆ แบบไม่มีข้อแม้
"เธอมันปากดีที่สุด"
แบคฮยอนมองเข้าไปในตาของร่างสูงอย่างไม่ยอมแพ้ ส่วนปีศาจร้ายก็เอาแต่จ้องริมฝีปากสวย สลับกับแววตาหยิ่งผยองของภรรยา
"คนใจร้าย...อื้ม"
ริมฝีปากหนาของชานยอล ประทับลงบนปากสวยทันที แบคฮยอนไม่ควรพูดมากกว่านี้ ชานยอลไม่อยากโมโหจนคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ และจูบนี้คือบทลงโทษแรกเท่านั้น
มือสวยทุกอกชานยอลอย่างรุนแรง มือหนาจับมือทั้งข้างของแบคฮยอนรวบไว้โดยใช้เพียงมือเดียว ลิ้นอุ่นเริ่มชอนไชเข้าไปในโพรงปากอย่างจาบจ้วง ความรุนแรงของรอยจูบเกือบทำแบคฮยอนหายใจไม่ทัน คนสวยพยายามดิ้น เพราะต้องการอากาศหายใจ
"แฮ่ก แฮ่ก"
ถอนจูบออกมาเพื่อให้คนสวยในอ้อมกอดโกยอากาศให้เต็มที่ เพียงแค่5วินาทีเห็นจะได้ ชานยอลใช้มืออีกข้างที่ยังว่างอยู่จับคางสวย แล้วประทับรอยจูบอีกครั้ง
คราวนี้กินเวลามากกว่าเดิม เพราะถือว่าให้เวลาโกยอากาศหายใจมากพอแล้ว ต้องเอาให้คุ้ม
ทำไมเพิ่งรู้ตอนนี้ว่ะ ว่าเมียตัวเองหวานขนาดนี้
ถ้ารู้แบบนี้น่าจะขยี้ให้แหลกตั้งแต่วันแรกที่เข้าห้องหอด้วันยกแล้ว ไม่น่าปล่อยเวลาให้เสียเปล่า
ช่างมันเถอะ วันนี้จะจะเอาให้สุดๆไปเลย ชดเชยเวลาที่ผ่านมาแล้วกัน
ปากของเขาเริ่มไล่หอมตั้งแต่หน้าผากต่ำลงเรื่อยๆจนถึงจุดสงวน
ลิ้นร้อนๆจัดการเลียและดูดกลืนน้ำเลิศรสของภรรยา
คนสวยถึงกับสะดุ้งพยายามหุบขาแต่โดนมือแกร่งกางออกเสียก่อน
คนสวยได้เสสายตาไปมองที่เพดานห้องอย่างอดสู
ความเสียวซ่านที่ชานยอลมอบให้จนต้องเกร็งหน้าท้อง เขาปล่อยลมหายใจเขาฟึดฟัด
ก่อนจะไล่ขึ้นเรื่อยๆ ขบเม้มที่หน้าท้องแบนราบเรื่อยๆจนถึงต้นคอ
แบคฮยอนพยายามเมินหน้าหนี
ชานยอลกระตุกยิ้มร้ายก่อนจะขมเม้มคอสวยให้เป็นรอยกุหลาบสีม่วงอมแดงเป็นการตีตรา
มือเขาจับใบหน้าสวยหันมาสบตา
ก่อนจะบรรจงประกบปากอิ่มใช่ลิ้นสอดทะลุเข้าไปในปากอีกผ่ายดูดดื่มน้ำลายแสนหวานพร้อมใช้ลิ้นกวาดทุกอย่างในปากเธอให้สมใจอยาก
ในโพรงปากของแบคฮยอนช่างหวานเสียจนชานยอลจะถอนออกไม่ลง
“ช
ชานยอลอย่าเลยนะ”ขอร้องซานตานที่ไม่มีหัวใจเป็นเรื่องที่เปล่าประโยชน์เธอต้องรู้ตัวแล้วว่าเสียงพูดของเธอไม่เคยมีความหมายใดๆกับผู้ชายคนนี้
แบคฮยอนได้แต่เก็บกลืนคำพูดของเธอลงคอแล้วพร้อมให้น้ำตารินไหลอีกครั้ง
ชานยอลลุกขึ้นนั่งพร้อมลูบไล้ขาสวยของอีกฝ่าย
“ยกขาขึ้น”แบคฮยอนเม้มปากเน้นไม่ยอมทำตามที่ชานยอลสั่ง
ร่างสูงจับขายกเสียเอง
อาวุธของผู้ชายถูกงัดมาใช้
เขาสอดใส่จนจมอาวุธ คนสวยแทบหน้ามืดท้องน้อยของเธอปวดร้าวขึ้นมาทันที
แบคฮยอนกำผ้าปูเตียงแน่น
“เจ็บ
ฉันเจ็บชานยอล”ร่างสูงยิ้มร้ายกระหน่ำโยกตัวแรงกว่าเดิมจนแบคฮยอนต้องร้องครางด้วยความเจ็บ
“โอ๊ย ช ชานยอล”แบคฮยอนหลับตาปี๋ ยิ่งทำให้ชานยอลชอบใจ
“เดี๋ยวก็ชิน”ความรุนแรงยิ่งทวีเพิ่มขึ้น
เขาคิดว่าเธอเป็นตุ๊กยางหรือไง ตอนนี้ชานยอลไม่ยอมคณามืออีกแล้ว
เขาเร่งความเร็วและรุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนน้ำสีแดงไหลออกมาจากช่องทางรัก
แบคฮยอนเจ็บปวดจนอธิบายไม่ถูกมือเรียวได้แต่พลักร่างสูงเรื่อยๆแต่ไม่เป็นผล
กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งในบัดดล แต่ก็ไม่ได้ทำให้ชานยอลหยุดความรุนแรงของเขาได้เลย
“แน่นดีจริงๆ”มือซุกซุนตบสะโพกแรงๆ
พร้อมขยำอย่างสนุกมือ
แบคฮยอนที่เริ่มหมดแรงไม่ได้ขัดขืนอะไรแล้ว
เขาปล่อยให้ชานยอลเล่นสนุกกับร่างกายเธอตามสบาย
ร่างสูงย้ำอาวุธขึ้นลงอีกหลายรอบเพื่อให้เสร็จเร็วขึ้น
ทั้งเลือดทั้งน้ำหนืดๆเหนียวๆไหลรวมกันบนเตียงเป็นคราบเดียว
“อะ
อ่า ช ชานยอล”เสียงครางของแบคฮยอนหลุดออกมาแล้ว
ชานยอลยิ้มพอใจก่อนก้มลงเลียยอดอกกัดคลึงจนอีกฝ่ายเสียซ่านทั้งตัว
ร่างกายก็พยายามเร่งจังหวะจนเตียงนอนถูกขย่มสั่นไหวสะเทือน
เสียงเนื้อกระทบกันดังกึกก้อง
รอยยิ้มร้ายๆของเขายังไม่หายไปจากใบหน้า
ด้วยร่างกายที่กำลังป่วยจากพิษไข้และความรุนแรงที่ชานยอลมอบให้
ทำให้แบคฮยอนเริ่มสะลึมสะลือ ก่อนสติจะดับวูบไปในที่สุด
ชานยอลเห็นคนสวยนิ่งไปก็ตกใจแต่ในเมื่อกำลังจะเสร็จแล้วเขาจะถอนออกก็ไม่ได้
เลยต้องเล่นบทรักคนเดียวให้เสร็จชานยอลกระแทกตัว และพาอาวุธของเขาเข้าไปลึกๆเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อปล่อยให้เสร็จ
ก่อนจะชักกลับจนน้ำหนืดๆเหนียวๆแตกกระจายเต็มหน้าท้องของเขาและแบคฮยอนที่ไม่ได้สติ
ร่างใหญ่ล้มลงนอนหืดหอบข้างๆแบคฮยอน
เขาหายใจถี่ๆด้วยความเหนื่อย ร่างสูงมองเห็นสวยที่สลบก็ใจหาย
เขาทำแรงกับเธอเกินไปรึเปล่า
กลับไปเม้นได้ที่
http://writer.dek-d.com/dekd/writer/viewlongc.php?id=1336954&chapter=11
